Święty Hubert – patron myśliwych

Brak komentarzydo Święty Hubert – patron myśliwychBelgia, Żywoty świętych i błogosławionych Kamil Landowski3 kwietnia 2020katolicyzm, pielgrzymka

Święty Hubert znany jako patron myśliwych urodził się w 655 roku w Gaskonii (kraina historyczna w południowo-zachodniej Francji), w znakomitej rodzinie królewskiego rodu Merowingów. Młody Hubert był zapalonym myśliwym. Zamiłowanie do polowań odziedziczył po swoim ojcu, któremu często towarzyszył podczas łowów. Legenda mówi, że już w wieku 14 lat uratował życie ojcu podczas polowania na niedźwiedzia w Pirenejach.

Pełnoletni Hubert wybrał się na dwór króla Frankonii – Pepina z Heristal, gdzie poznał jego córkę, którą później poślubił. Małżeństwo miało syna Floriberta, który z czasem został biskupem Liege, ponieważ biskupstwa były uważane za lenno dziedziczne w wielkich rodzinach królestw rodu Merowingów. Żona Huberta zmarła rodząc syna, a Hubert wówczas wycofał się z życia na dworze i udał się do zalesionych Ardenów, gdzie całkowicie oddał się polowaniom i zaczął prowadzić swobodne, hulaszcze życie.

To wszystko jednak nie trwało długo. Przełomowy moment w jego życiu miał miejsce podczas jednego z polowań, które odbywało się w Wielki Piątek w Górach Ardeńskich. Hubert miał wówczas ujrzeć jelenia z krzyżem w rogach i usłyszeć głos stwórcy który powiedział mu, by zostawił pogaństwo i uciechy tego świata, i by oddał się na służbę Bożą. Przejęty objawieniem, udał się do biskupa Maastricht – Lamberta, który przyjął go życzliwie i został jego kierownikiem duchowym.  Hubert rozpoczął także studia teologiczne i działalność misjonarską w regionie Ardenów i Brabancji.

Po śmierci biskupa Lamberta (zm. ok. 700), Hubert został namaszczony przez papieża Sergiusza na nowego biskupa. Diecezja, którą odziedziczył była częściowo pogańska, jednak Hubert jako biskup niestrudzenie przemierzał wioski i miasta, gdzie odnosił wiele sukcesów w zjednywaniu ludzi dla wiary w Chrystusa. Rozdawał swoje dochody biskupie wśród ubogich, był pilny w poście i modlitwie oraz zasłynął ze swej elokwencji na ambonie. Około 717 roku, przeniósł stolicę biskupstwa do miejscowości Liege. W miejscu, gdzie św. Lambert zginął śmiercią męczeńską została zbudowana bazylika, do której Hubert przeniósł  uroczyście szczątki św. Lamberta z Maastricht.

Do końca swojego życia Hubert był niezwykle oddanym Sługą Bożym. U schyłku życia wypowiedział słynną mowę, w której jako schorowany pasterz prosił swoich wiernych o możliwość spokojnego odejścia. Według podań został przypadkiem raniony w rękę przez sługę. Powstała wówczas gangrena, stała się przyczyną jego śmierci. Biskup zmarł w 727 roku. Został pochowany w kościele św. Piotra w Liege. Wierna posługa kapłańska Huberta została zauważona i doceniona wniesieniem w poczet świętych kościoła katolickiego.

Po 16 latach od śmierci Huberta postanowiono odkryć jego grób. Okazało się wówczas, że jego ciało i szaty zostały nietknięte rozkładem. 3 listopada 743 r. ciało świętego przeniesiono do ołtarza głównego (stąd tradycyjnie wspomnienie Huberta obchodzi się właśnie 3 listopada), zaś w 825 roku doczesne szczątki św. Huberta przeniesione zostały do opactwa benedyktynów pod wezwaniem św. Piotra w Andage. Miejscowość ta od tego momentu nosi nazwę Saint Hubert, a kościół otrzymał miano bazyliki św. Huberta.

Warto zwrócić uwagę, że spisano co najmniej sześć żywotów św. Huberta. Wskazuje to na fakt, iż był on niegdyś bardzo popularny i czczony. Niestety w przekazach tych trudno o wiarygodne informacje, gdyż żywoty traktowano jako hymny pochwalne na cześć opisywanej osoby, a nie jako ich biografie. Kult świętego Huberta nasilił się jeszcze bardziej, kiedy z Hubertem połączono legendę, odnoszącą się wcześniej do św. Eustachego. Po raz pierwszy przypisano ją św. Hubertowi w XVI wieku. Z powodu tej legendy do dziś Święty Hubert jest czczony jako patron myśliwych.

Dzień poświęcenia relikwii św. Huberta zwany Hubertusem, który obchodzony jest 3 listopada stał się świętem m.in. myśliwych. Święto po raz pierwszy obchodzono około 1444 roku, zaś w Polsce kult św. Huberta sięga XVIII wieku. Co ciekawe Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Żołędowie k. Bydgoszczy to pierwsza parafia w Polsce, w której znajdują się relikwie patrona myśliwych i leśników. Organizowane tego dnia polowania lub gonitwy poprzedzają często Msze Święte w intencji myśliwych. Odbywają się one nie tylko w kościołach, ale także przy leśnych kapliczkach poświęconych temu patronowi. Podczas Mszy Świętej zostaje zainaugurowany początek sezonu polowania jesienno-zimowego. Obchody święta mają zapewnić dobre wyniki w nadchodzącym sezonie, a nad pomyślnością polowań ma czuwać nie kto inny jak Święty Hubert – patron myśliwych.

Podobnie jak inne grupy zawodowe również myśliwych obowiązuje pewna etyka zawodowa. Wskazówki znaleźć można m.in. w wizji św. Huberta, którego Bóg pouczał, by ten traktował zwierzęta z większym szacunkiem i współczuł im jako stworzeniom bożym. Na tej podstawie powstał m.in. tzw. dekalog łowiecki, zgodnie z którym myśliwy szanuje zwierzynę: chroni ją przed zagrożeniami, poluje tylko na gatunki łowne i tylko w określonych terminach, nie szuka w łowiectwie korzyści materialnych czy kultywuje tradycje łowieckie: dba o uroczystą oprawę polowań, pamięta o zwyczajach i ceremoniałach łowieckich.

Zapraszamy również do zapoznania się z faktami z życia innych świętych i błogosławionych:

• Maltańczycy wyniesieni na ołtarze
• Błogosławiona Piątka Poznańska
• Malta – wyspa św. Pawła