Figura Matki Boskiej Sejneńskiej od Trójcy Świętej jest przedmiotem kultu religijnego od 1602 r. Czczono ją w Polsce, na Litwie i w Prusach. Figura należy do typu figur szafkowych. Oprócz sejneńskiej w Europie zachowały się jeszcze 4 tego typu figury.

Twórca figury MB Sejneńskiej jest nieznany. Powstała prawdopodobnie na przełomie XIV i XV w. Mogła niegdyś stanowić wystrój ołtarza polowego Krzyżaków. Figura z cokołem ma 145 cm wysokości. Wyrzeźbiono ją misternie w drewnie lipowym. Przedstawia postać Matki Boskiej siedzącej na tronie, prawą ręką obejmującej Dzieciątko Jezus stojące na jej kolanach, a w lewej ręce trzymającej jabłko. Od szyi Matki Boskiej aż do podstawy rzeźba jest otwierana na boki, tworząc tryptyk – płaszcz opiekuńczy, podtrzymywany rękoma Maryi. Wewnętrzna płaskorzeźba wyobraża Boga Ojca siedzącego na tronie i trzymającego krzyż ze zmarłym Jezusem Chrystusem. Nad głową Boga Ojca umieszczono postać gołębicy jako wyobrażenie Ducha Świętego. Na otwartych bokach płaszcza Matki Boskiej namalowano 26 postaci różnych stanów, po 13 z każdej strony.
Fundator kościoła Jerzy Grodziński , wybudował w 1602 r. drewnianą świątynię na wzgórzu nad zakolem rzeki Sejny. Jego krewny kupił figurę Matki Boskiej z Dzieciątkiem w Królewcu. Umieszczono ją w kościele pw. św. Jerzego, którym opiekowali się dominikanie sprowadzeni z Wilna. W 1610 r. rozpoczęli oni budowę kościoła murowanego. Cudowną figurę umieszczono w jego głównym ołtarzu w 1619 r., jeszcze przed zakończeniem budowy. Zarówno figurę, jak i jej otoczenie bogato przyozdabiano wotami, koronami i sukienkami. Świątynię konsekrowano w 1632 r. pw. Najświętszej Maryi Panny, św. Jerzego i św. Jacka. Dobudowany do kościoła klasztor ukończono w 1706 r. W latach 1760 – 1779 dokonano przebudowy kościoła w stylu baroku wileńskiego. W 1804 r. klasztor dominikański w Sejnach został skasowany przez władze pruskie. W 1818 r. kościół poklasztorny został podniesiony do godności katedry diecezji augustowskiej. Zabudowania klasztorne zostały siedzibą biskupa, kurii i seminarium duchownego. W 1882 r. figurę przeniesiono do specjalnie wybudowanej kaplicy. Świadkowie wydarzeń twierdzą, że w czasie I wojny światowej, mimo toczących się wokół walk, katedra sejneńska pozostała nietknięta, co przypisuje się opiece Maryi. W 1925 r. diecezja augustowska została zniesiona. W 1973 r. kościół podominikański został podniesiony do godności bazyliki mniejszej. 7.09.1975 r. kardynał Karol Wojtyła, w obecności prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego nałożył na figurę papieskie korony. Od 1999 r., po renowacji kaplicy, wnękę ołtarza z figurą Matki Bożej przysłania obraz Maryi Panny Brzemiennej. W 2005 r. świątynia została ustanowiona kolegiatą kapituły sejneńsko-wigierskiej.
Bazylika Mniejsza pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny ma 50 m długości,
18 m szerokości i 15 m wysokości. Dwie wieże zwieńczone barokowymi hełmami mają 47 m wysokości każda. Wnętrze bazyliki jest utrzymane w stylu barokowym. Ze względu na zmiany dokonywane w wyposażeniu, niektóre elementy wystroju nawiązują do innych stylów.