Matka Boska z Guadalupe odegrała kluczową rolę w ewangelizacji obu Ameryk. Po objawieniach z 1531 roku w ciągu kilkunastu lat do Kościoła przystąpiły miliony rdzennych mieszkańców Meksyku. Objawienia stały się punktem odniesienia dla inkulturacji wiary, czyli procesu adaptacji i zakorzenienia Ewangelii w lokalnej kulturze. Chrześcijaństwo zaczęło być przekazywane językiem i symbolami zrozumiałymi dla miejscowej ludności, bez narzucania europejskich form religijności. Zwiększyła się też świadomość misyjna Kościoła, który zaczął być świadomy, że skuteczna ewangelizacja nie polega na sile instytucji, lecz na szacunku dla kultury, języka i doświadczenia drugiego człowieka.

W wymiarze teologicznym Matka Boża z Guadalupe jest postrzegana jako Maryja bliska, mówiąca językiem ludzi prostych. Wpłynęło to na rozwój duszpasterstwa ukierunkowanego na ubogich, wykluczonych i marginalizowanych, co znalazło odbicie w nauczaniu wielu papieży. Zwłaszcza Jan Paweł II, a potem Franciszek, podkreślali, że Matka Boska z Guadalupe uczy Kościół słuchania i towarzyszenia, a nie dominacji.

Kult Guadalupe ma również znaczenie globalne. Bazylika w Meksyku jest najczęściej odwiedzanym sanktuarium maryjnym na świecie, a wizerunek z Tepeyac czczony jest na wszystkich kontynentach. Matka Boża z Guadalupe została ogłoszona patronką obu Ameryk w 1910 roku przez papieża Piusa X.

Uznaje się ją także za opiekunkę życia nienarodzonego ze względu na konkretną symbolikę wizerunku z Tepeyac. Jest na nim przedstawiona jako kobieta brzemienna, o czym świadczy czarna wstęga zawiązana wysoko nad jej biodrami, co w kulturze Azteków było jednoznacznym znakiem ciąży. Dodatkowo Maryja stoi na półksiężycu, a jej sylwetka zasłania słońce, co w symbolice azteckiej oznaczało wyższość Boga życia nad bóstwami wymagającymi krwawych ofiar, w tym ofiar z ludzi i dzieci nienarodzonych. Objawienia w Guadalupe miały miejsce w kulturze, w której praktykowano rytualne zabijanie ludzi, dlatego przesłanie Maryi było odczytywane jako wezwanie do ochrony życia, a nie do jego poświęcania. Znaczenie to zostało wzmocnione w czasach współczesnych przez nauczanie Kościoła. Św. Jan Paweł II nazwał Matkę Bożą z Guadalupe Gwiazdą Nowej Ewangelizacji i wielokrotnie wskazywał ją jako szczególną orędowniczkę życia. W 1999 roku ogłosił ją Patronką Życia Nienarodzonego w obu Amerykach, a ten tytuł został powszechnie przyjęty w duszpasterstwie pro-life na całym świecie.