Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Loretto k. Warszawy nawiązuje do włoskiego sanktuarium o tej samej nazwie.

Sanktuarium maryjne w Loretto ma swój początek w 1928 r., kiedy to proboszcz parafii MB Loretańskiej w Warszawie, bł. ks. Ignacy Kłopotowski, zakupił majątek Zenówka nad rzeką Liwiec, ok. 60 km od stolicy. 27.03.1929 r. zmieniono nazwę miejscowości na Loretto, aby nawiązać do Sanktuarium Świętego Domku MB w Loreto we Włoszech. W lesie wystawiono drewnianą, a następnie murowaną kapliczkę. Wzrost liczby wiernych spowodował, że podjęto dzieło budowy dużej kaplicy. Mimo wielu utrudnień ze strony ówczesnych władz w latach 1952-1959 wzniesiono ją w stanie surowym. 19.03.1960 r. odprawiono pierwszą mszę św. W 1971 r. wykonano elewację. Fronton zdobi grafika przedstawiająca MB Loretańską. Kaplicę poświęcono 19.02.1984 r.

W przeddzień stanu wojennego 12.12.1981 r. w głównym ołtarzu umieszczono statuę matki Bożej Loretańskiej – wierną kopię tej z Loreto. Wykonana z drewna figura powstała w Mediolanie. Charakterystyczne są ciemne oblicza Matki i Dzieciątka oraz okrywająca je wspólna dalmatyka.
W 1987 r. kaplica w Loretto otrzymała godność sanktuarium stacyjnego, a od 1999 r. jest sanktuarium diecezjalnym. 7.09.2008 r. na figurę Matki Bożej nałożono korony. Początkowo kaplica była pod wezwaniem MB Różańcowej, a od sprowadzenia figury – jest pod wezwaniem Matki Bożej Loretańskiej. W kaplicy Sanktuarium M.B. Loretańskiej złożono w 2000 r. doczesne szczątki założyciela zgromadzenia loretańskiego bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego.

W Loretto mieści się klasztor i nowicjat sióstr loretanek. Prowadzą one dom opieki pod nazwą „Dzieło Miłości im. ks. Ignacego Kłopotowskiego”, domy rekolekcyjne, wypoczynkowe i kolonijne. Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej posiada obecnie 23 domy, w tym 9 za granicą. Podstawowa działalność sióstr to praca wydawnicza i drukarska.

Świadectwa wielu małżeństw potwierdzają, że za wstawiennictwem Matki Boskiej z Loretto wymodlono upragnione rodzicielstwo. Modlitwy przed ołtarzem matki Bożej pomogły też rozwiązać liczne trudne sytuacje rodzinne.
W czasie II wojny światowej siostry loretanki pomagały ok. 300 Żydom ukrywającym się
w okolicach Wyszkowa. W klasztorze w Loretto mieściła się zakonspirowana sala operacyjna AK.