Burgundzkie miasteczko Paray-le-Monial jest nazywane miastem Serca Jezusowego (Cité du Coeur de Jesus).

Od 1626 r. znajduje się tam klasztor zakonu Sióstr Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, w którym świętej siostrze Małgorzacie Marii Alacoque w latach 1673-1675 czterokrotnie ukazał się Jezus Chrystus. Przekaz objawień to przede wszystkim przybliżenie istoty kultu Serca Jezusa. Zbawiciel życzył sobie, by czczono Je jako symbol Jego nieskończonej miłości do ludzi. Siostrze Małgorzacie Marii powierzył misję przekazania ludziom jak wielkim skarbcem miłości jest Serce Jezusa. Miała też uświadamiać konieczność zadośćuczynienia i wynagradzania Jezusowi za nasze grzechy. Oddawanie czci Sercu Jezusowemu było już powszechne w średniowieczu, ale dopiero objawienia z XVII w. odegrały kluczową rolę dla jego rozwoju.
Do kalendarza liturgicznego wprowadzono uroczystość Najświętszego Serca Jezusa, którą Kościół katolicki obchodzi w piątek po oktawie Bożego Ciała. Zaczęto też odprawiać specjalne nabożeństwa w pierwsze piątki miesiąca. Klasztor wizytek w Paray-le-Monial dokonał aktu oddania się Bożemu Sercu. W 1688 r. wybudowano kaplicę poświęconą Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Z klasztoru Paray-le-Monial kult Serca Jezusowego rozprzestrzenił się na całą Francję i świat. Co roku świątynię nawiedza około 300 tysięcy pielgrzymów z różnych zakątków globu. W 1986 r. sanktuarium odwiedził Ojciec Święty Jan Paweł II.

W Paray-le-Monial w X w. założono klasztor benedyktynów. Romański kościół pochodzi z XII w.
i jest wzorem sztuki kluneńskiej. Zabytek ten jest tym bardziej cenny, gdyż jego pierwowzór
w Cluny praktycznie nie istnieje.
W sanktuarium znajduje się kaplica z relikwiami św. Klaudiusza de la Colombiere, spowiednika
św. Małgorzaty.
Paray-le-Monial jest centrum Wspólnoty Emanuel. Jej powstanie w 1975 r. bardzo przyczyniło się do odrodzenia ruchu pielgrzymkowego do sanktuarium.