Sanktuarium Matki Bożej w Licheniu Starym to jedno z największych i najliczniej odwiedzanych miejsc pielgrzymkowych w Polsce. Rzesze wiernych sprowadza tu cudowny wizerunek Matki Bożej Bolesnej. Za przyczyną Pani Licheńskiej dokonało się wiele cudownych uzdrowień.
Historia sanktuarium rozpoczyna się w 1844 r., kiedy Tomasz Kłossowski, kowal z Izabelina, zawiesił w kapliczce na sośnie w Lesie Grąblińskim mały obrazek Matki Bożej. Uczynił to w następstwie objawienia, które przeżył w 1803 r. jako ranny żołnierz. Około 1850 r. pasterz Mikołaj Sikatka (Sikacz), doznał przed tym obrazem kilkakrotnie widzenia Matki Bożej. W przekazane mu orędzie nie wierzono do czasu epidemii cholery, którą wg wizjonera zapowiedziała Matka Boża. Mieszkańcy licznie gromadzili się przy obrazie modląc się o zdrowie. Wiele uzdrowień sprawiło, że 29.09.1852 r., obraz przeniesiono do kościoła w Licheniu. Objawienia nie zostały przez Kościół uznane. W 1949 r. parafię licheńską objęli księża marianie.
Obraz Najświętszej Maryi Panny przedstawia jej zasmuconą, młodą i delikatną twarz. Przymkniętymi, zamyślonymi oczyma Matka Boża spogląda na rozpostartego na Jej piersi białego orła w koronie. Jej głowę okrywa bogato zdobiona złota szata, spływająca na ramiona. Brzegi szaty zdobioną symbole męki Pańskiej. Dwa anioły nad głową Maryi unoszą koronę. Wizerunek jest kopią obrazu Matki Bożej z Rokitna Wielkopolskiego. Namalowano go farbami olejnymi w drugiej połowie XVIII w., na cienkiej, modrzewiowej desce. Autor jest nieznany. Właściwy obraz ma wymiary 9,5 x 15,5 cm. Umieszczono go w wyżłobionej desce o wymiarach 16 x 25 cm. Obraz kilka razy odnawiano, ale twarz Matki Bożej pozostała nienaruszona. 15.08.1967 r., ksiądz prymas kardynał Stefan Wyszyński, koronował obraz koronami papieskimi. Wtedy też obraz otrzymał, nadany przez papieża Pawła VI, tytuł Maryja – Bolesna Królowa Polski. Wizerunek Matki Bożej Licheńskiej 2.07.2006 r. umieszczono w głównym ołtarzu bazyliki mniejszej w Licheniu Starym.
Bazylika w założeniach architektonicznych nawiązuje do symboliki złotego, falującego łanu zboża. Budowano ją w latach 1994 – 2004, a konsekrowano 12.06.2004 r. Ufundowano ją z datków wiernych. Licheńska świątynia jest zbudowana na planie krzyża. Składa się z części głównej, dzwonnicy, wieży i trzech portyków. Pięcionawowa bazylika z centralną kopułą jest największą świątynią w Polsce, ósmą w Europie i dwunastą na świecie. Wymowne są wymiary budowli: długość 139 m, szerokość 77 m, szerokość elewacji frontowej 162 m, wysokość części centralnej 64,8 m, wysokość krzyża wieży 141,5 m, kubatura budowli to ponad 300 tys. m³, powierzchnia 23 tys. m². Kopuła bazyliki, pokryta płytkami z anodowanego na złoty kolor aluminium, ma 25 m średnicy i 45 m wysokości. Do kościoła prowadzą 33 stopnie, posiada 365 okien i 52 otwory drzwiowe. Wewnątrz dzwonnicy zawieszono dzwon „Maryja Bogurodzica”, największy w Polsce i trzeci w Europie. Odlano go we Włoszech. Ma 3,12 m średnicy, 4,4 m wysokości i waży 14,7 t. jest to wotum jubileuszowe, ufundowane przez Polonię. Trzy inne dzwony wiszą w dzwonnicy przed świątynią. Dzwon „Św. Józef”, ważący 11,6 t., to największy dzwon odlany w historii polskiego ludwisarstwa. Wieża bazyliki ma dwa tarasy widokowe; górny na wysokości 130 m i dolny na wysokości 120 m. Na wieżę prowadzą schody z 762 stopniami. Można również dojechać windą.
Dekoracje w świątyni inspirowane są polską przyrodą, tradycją architektoniczną i patriotyczną. Świątynia górna mieści liczne kaplice. Drogę Krzyżową na ścianach kościoła powiększono o stacje Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia. Obok prezbiterium w piękną marmurową posadzkę wkomponowano okrągłą mozaikę, składającą się z 40 tysięcy elementów. Dolną część świątyni tworzą kaplice do cichej indywidualnej modlitwy. Dużą część zajmuje kaplica 108 Męczenników II wojny światowej. Bazylika licheńska jest wyposażona w największe w Polsce organy. Składają się z 5 części, 157 głosów i około 20 tysięcy piszczałek. Pod względem wielkości, instrument jest trzecim w Europie i trzynastym na świecie.
6 i 7.06.1999 r. sanktuarium w Licheniu odwiedził Ojciec Święty Jan Paweł II.