Święta Rita, jedna z najbardziej czczonych we Włoszech świętych, spoczywa w bazylice wzniesionej pod jej wezwaniem.

Kościół-sanktuarium wybudowano obok klasztoru augustianek, w którym żyła i zmarła święta Rita. Kamień węgielny położono 20.06.1937 r., a konsekrowano świątynię 18.05.1947 r. Papież Pius XII, 01.08.1955 r., nadał kościołowi w Cascii tytuł bazyliki mniejszej. Zaprojektowali go watykańscy architekci. Ich intencją było nadanie bazylice wyglądu łączącego różne style, symbolizującego harmonię i pokojowe współistnienie. Bazylikę wzniesiono na planie krzyża greckiego z centralną kopułą i czterema absydami. Elewację wykonano z białego trawertynu. Wyróżnia ją umieszczony pośrodku wielki krzyż, podtrzymywany przez sześć aniołów. Po bokach wystawiono dwie ośmioboczne dzwonnice. Całe wnętrze kościoła ozdobiono freskami. Wiele dekoracji to interesujące rzeźby. Obok bazyliki zbudowano szkołę, hospicjum i dom dla sierot.

Relikwie świętej, w maju 1947 r., złożono w lewej absydzie górnego kościoła bazyliki. Zakratowany srebrny, pozłacany relikwiarz osłania kryształową trumnę z ciałem świętej, które od śmierci w 1457 r. zachowane jest w nietkniętym stanie.

W bocznym ołtarzu dolnego kościoła umieszczono relikwię Cudu Eucharystycznego, który miał miejsce w Sienie w 1330 r. Jest to strona brewiarza z odciśniętym na niej krwawym śladem Hostii. Relikwię tę czciła św. Rita. Poniżej relikwii złożono szczątki bł. Simone Fidati, księdza, który przyniósł relikwię do Cascii. Znajduje się tu również grób bł. Marii Teresy Fasce, zakonnicy, która rozpowszechniała kult św. Rity oraz prowadziła sierociniec.

Najstarsza część klasztoru augustianek, wzniesionego pw. św. Marii Magdaleny, pochodzi z końca XIII w. Rozbudowano go w pierwszej połowie XVIII w. z fundacji króla Portugalii, Jana V, uzdrowionego z raka oka za wstawiennictwem świętej. Zwiedzanie klasztoru jest możliwe wyłącznie w zorganizowanych grupach i w określonych godzinach.

Podczas beatyfikacji Rity w 1628 r. samoistnie otworzyły się jej oczy.
Do położonego na wzgórzu sanktuarium św. Rity prowadzą zadaszone ruchome schody i windy.
22 maja przed bazyliką święci się róże, które rozdaje się je chorym. Ten zwyczaj upamiętnia kwiat, o który poprosiła umierająca święta. Róża zakwitła zimą na bezlistnym krzewie.
W jednej ze ścian klasztoru żyją pszczoły św. Rity. Jest to jedyny na świecie gatunek szarych pszczół, które nie mają żądeł.