Malta to niewielkie państwo położone na Morzu Śródziemnym, które z powodzeniem możemy zwiedzać śladami świętego Pawła. Cały archipelag stanowi kilkanaście wysp z czego zamieszkane są tylko dwie największe – Malta i Gozo. Mimo niewielkich rozmiarów, historia wyspy jest bardzo długa. Pierwsze ślady ludzkości znalezione na wyspie pochodzą z około 5000 r. p.n.e. Jednak jednym z najważniejszych wydarzeń w dziejach Malty było rozbicie się statku, którym płynął św. Paweł z Palestyny do Rzymu.
Podczas krótkiej obecności apostoła na Malcie miało dochodzić do różnych zdarzeń. Powszechnie znanym jest spotkanie z jadowitą żmiją, która miała ukąsić apostoła zaraz po zejściu rozbitków na ląd.
„Kiedy Paweł nazbierał wielką naręcz chrustu i dołożył do ognia, żmija, która wypełzła na skutek gorąca, uczepiła się jego ręki. Gdy tubylcy zobaczyli gada, wiszącego u jego ręki, mówili jeden do drugiego: Ten człowiek jest na pewno mordercą, bo choć wyszedł cało z morza, bogini zemsty nie pozwala mu żyć. On jednak strząsnął gada w ogień i nic nie ucierpiał. Tamci spodziewali się, że opuchnie albo nagle padnie trupem. Lecz gdy długo czekali i widzieli, że nie stało mu się nic złego, zmieniwszy zdanie, mówili, że jest bogiem”
(Dz 28,31-6)
Zaraz po tym wydarzeniu Publiusz – namiestnik rzymski Malty – zaprosił rozbitków do swojej posiadłości, gdzie gościł ich przez 3 dni. Podczas tego pobytu św. Paweł uzdrowił jego ojca, który miał gorączkę i biegunkę. Po tym wydarzeniu do św. Pawła przychodzili również inni chorzy, których apostoł uzdrawiał.
Wszystkie wspomniane przez św. Łukasza w Dziejach Apostolskich miejsca, można dzisiaj odwiedzić przebywając na Malcie. Dwie niewielkie wyspy, gdzie rozbił się statek, nazwano Wyspami św. Pawła. Na jednej z nich w 1845 r. odsłonięto pomnik z podobizną apostoła. Nieopodal znajduje się miejsce, w którym rozpalono wspominane w Biblii ognisko. Na pamiątkę tego wydarzenia wzniesiono w tej okolicy kościół Dobrego Ognia.
Kaplica Powitania św. Pawła, zbudowana została w XVII w. na miejscu wskazywanym jako siedziba zarządcy Publiusza. Obok kaplicy przeprowadzono prace archeologiczne, podczas których odnaleziono ruiny willi rzymskiej, co wskazuje, iż właśnie tam św. Paweł uzdrowił ojca Publiusza. Główna rezydencja namiestnika rzymskiego znajdowała się w ówczesnej stolicy wyspy – Mdinie. Na jej miejscu stoi obecnie główna świątynia katolicka na Malcie – Katedra św. Pawła. Tutaj na pierwszy plan wysuwają się wszechobecne malowidła prezentujące sceny z życia św. Pawła. Warto zwrócić także uwagę na statuę św. Publiusza, który został pierwszym biskupem Malty i jest obok św. Pawła i św. Agaty patronem wyspy.
Na przedmieściach Mdiny w miejscowości Rabat znajduje się kościół parafialny św. Pawła z końca XVI wieku. Zbudowany został nad Grotą św. Pawła, w której apostoł mieszkał i nauczał podczas swojego trzymiesięcznego pobytu na Malcie. Głównym obiektem w grocie jest posąg św. Pawła wykuty w białym marmurze. To przed nim modlił się podczas pielgrzymki na Maltę w 1990 roku św. Jan Paweł II, o czym przypomina kamienna tablica u stóp posągu.
Mimo krótkiego pobytu św. Pawła na wyspie, wywarł on ogromny wpływ na mieszkańców. Jego imię noszą domy, ulice i kościoły. 29 czerwca – uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła jest tu szczególnym i hucznie obchodzonym świętem. Maltańczycy doskonale pamiętają apostoła, który przyniósł im Chrystusa i czczą go przy każdej możliwej okazji. Zapraszamy do pielgrzymowania na trasie Malta – śladami świętego Pawła.
Zdjęcie w nagłówku: Posąg św. Pawła w Rabat © viewingmalta.com
Więcej wiadomości na temat archipelagu Wysp Maltańskich poniżej: